In de rubriek ‘Het hoge woord is aan.. ‘ vragen we bestuurders om te reflecteren op hun rol in de interbestuurlijke aanpak van regionale opgaven. Deze keer is het woord aan Maikel van der Neut, wethouder van de gemeente Berkelland.
- Mijn eigen rol en bijdrage aan het realiseren van (interbestuurlijke) regionale ambities is klip en klaar.
Ik ben nu een jaar wethouder en krijg steeds meer beeld van hoe ik mijn rol kan invullen en een bijdrage kan leveren aan een vitaler platteland. Het is een lerend proces wat ook voor ons als totale groep geldt. Ik ben niet zo van de bestaande structuren, ik denk dat in deze tijd vernieuwing van structuren, werkwijzen en instrumenten nodig zijn om met elkaar de grotere (gebieds- en landelijke) opgaven op te pakken. Ik zeg ook vaak stel een visie en doel op en ga van daaruit gewoon doen. Om daar weer van te leren! We zijn vaak geneigd om in oude reflexen of patronen te verzanden, zaken toch te veel dicht te willen timmeren vanuit onze eigen rol of professie. Dan komen we niet verder. Pak de kansen!
Ik lever een actieve bijdrage aan het IBP Vitaal Platteland Achterhoek door het onder de aandacht brengen van de problematiek van de vrijkomende agrarische bebouwing en de stakingswinst bij de ministeries. We zien steeds meer dat deze samenwerking tussen rijk, provincie en gemeenten gaat lopen door het IBP Vitaal Platteland. Met elkaar creëren we slagkracht!
De meeste bestuurders die ik spreek zijn het met me eens; interbestuurlijke samenwerking kan beter. Het zou mooi zijn als we als wethouders / burgemeesters / bestuurders hier nog meer een rol kunnen pakken. Hoe precies is natuurlijk iets wat we samen wat meer kunnen gaan uitzoeken. Bijeenkomsten zoals de bestuurlijke bijeenkomst vorig jaar en hopelijk later dit jaar nog een keer, zijn daarvoor goede momenten om hier met elkaar van gedachten te kunnen wisselen.
Daarnaast blijf ik mijzelf verder ontwikkelen en openstellen voor het kunnen bijdragen aan interbestuurlijke regionale ambities. Deze drive, het enthousiasme en gewoon doen zie je ook terug binnen het IBP Vitaal Platteland, je kunt gewoon niet meer om ons heen en dat stralen we ook uit!
- Dat interbestuurlijk samenwerken was een leuk experiment, maar ik snak naar het moment dat we weer gewoon kunnen doen.
Nee het is zeker geen experiment en zou juist normaal moeten worden. De tijd van ‘je gaat erover of niet’ is echt voorbij. De interbestuurlijke samenwerking biedt grote meerwaarde om het juiste te doen voor de leefbaarheid in de regio’s. Denk bijvoorbeeld aan een experimenteerstatus of meedenken in verandering van wet- en regelgeving. Je staat sterker als je als verschillende overheden samenwerkt. We zien dat het Rijk steeds meer kijkt naar de verschillen tussen regio’s en ook luistert naar gemeenten en provincies en hierop anticipeert. Wat zou het mooi zijn als dit straks gewoon standaard wordt en we elkaar blijven vinden ook na het IBP Vitaal Platteland.
- Een vitaal platteland vraagt vitale dorpen met hechte dorpsgemeenschappen die de leefbaarheid van het platteland garanderen.
Ja mee eens! Natuurlijk is dat zo. Dat is ook de kracht van het platteland en dat moeten we koesteren! We zijn doeners en pakken vraagstukken gezamenlijk op het liefst zo concreet mogelijk. Kijk naar de Achterhoek, verschillende initiatieven gericht op kringlooplandbouw zijn inmiddels van de grond gekomen. Kenmerkend voor de Achterhoek in sociaal-culturele zin, is de mentaliteit van mensen om samen te werken en in de praktijk te experimenteren. Dit komt bijvoorbeeld tot uitdrukking in de Stichting Pak An en de daaruit voortgekomen vlag van de Achterhoek. Veel partners zijn bereid zich met middelen en menskracht in te zetten voor gemeenschappelijke doelen, die de Achterhoek verder helpen. Dat mogen we echt meer uitdragen!
Tot slot: aan welke collega bestuurder wilt u het stokje doorgeven?
Antoinet van Helvoirt, waterschap Rijn en IJssel.